دلم شوره زاری است که لاله در آن نمی روید...

هوالحق

خسته ام.

اما نه به خاطر نیامدنت...

که از اینهمه حرف و گلایه و قضاوت های عجولانه...

چشم انتظاری ام را نا امیدی می بینند و دلتنگی ام را کفر گویی!

تو که خوب می دانی نیامدنت را صبوری می کنم.

تو که خوبمی دانی نیامدنت را فرصتی برای آدم شدن می دانم.

تو که خوب می دانی می فهمم که نیامدنت یعنی دلم شوره زاری است که لاله در آن نمی روید...

با پاکی وجودت دعا کن تا پاک شوم...